ຮ່າງກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການຄຸ້ມຄອງເງິນຕາຕ່າງປະເທດ (ສະບັບປັບປຸງ) ປະກອບດ້ວຍ IXພາກ, 8 ໝວດ, 62 ມາດຕາ (ເອກະສານຄັດຕິດ) ຈາກສະບັບປັດຈຸບັນທີ່ປະກອບມີ IX ພາກ, 8 ໝວດ ແລະ 54 ມາດຕາ. ໃນນີ້, ໄດ້ປັບປຸງເນື້ອໃນ 32 ມາດຕາ, ໄດ້ຕັດເນື້ອໃນ 12 ມາດຕາ ແລະ ຍ້າຍເນື້ອໃນຂອງບາງມາດຕາ ສັບຊ້ອນເຂົ້າໃນເນື້ອໃນຂອງມາດຕາອື່ນ, ເພີ່ມເຂົ້າໃໝ່ 24 ມາດຕາ ແລະ ຍັງຮັກສາເນື້ອໃນເກົ່າ 6 ມາດຕາ; ຊຶ່ງເນື້ອໃນສຳຄັນທີ່ໄດ້ປັບປຸງ ມີດັ່ງນີ້:

          ຈຸດປະສົງຂອງການປັບປຸງກົດໝາຍໃນຄັ້ງນີ້ ແມ່ນເພື່ອເປັນເຄື່ອງມືໃນການຄຸ້ມຄອງເງິນຕາຕ່າງປະເທດຢູ່ ສປປ ລາວ ໃຫ້ມີປະສິດທິຜົນຫຼາຍຂຶ້ນ ໃນເງື່ອນໄຂທີ່ຮູບແບບການເຊື່ອມໂຍງດ້ານເສດຖະກິດ-ການເງິນລະຫວ່າງປະເທດ ນັບມື້ນັບຫຼາກຫຼາຍ ແລະ ສະຫຼັບສັບຊ້ອນ; ໃຫ້ສາມາດຄຸ້ມຄອງເງິນຕາຕ່າງປະເທດໄດ້ລວມສູນ ເຂົ້າສູ່ລະບົບຫຼາຍຂຶ້ນ, ສ້າງປະໂຫຍດສູງສຸດໃຫ້ແກ່ປະເທດຊາດ ໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນ; ຫຼຸດຜ່ອນການນໍາໃຊ້ເງິນຕາຕ່າງປະເທດຊະຊາຍ ແລະ ຫຼາຍສະກຸນເງິນຕາໃນສັງຄົມ; ປະກອບສ່ວນສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ລະບົບສະຖາບັນການເງິນຂອງ ສປປ ລາວ ແລະ ປະກອບສ່ວນຊ່ວຍສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງດ້ານຖານະການຊຳລະກັບຕ່າງປະເທດໃຫ້ແກ່ປະເທດ.

1. ພາກທີ I ບົດບັນຍັດທົ່ວໄປ ປະກອບດ້ວຍ 7 ມາດຕາ (ປັບປຸງ 7 ມາດຕາ, ຕັດ 1 ມາດຕາອອກ)

2. ພາກທີ II ການຄອບຄອງ, ການນຳໃຊ້ ເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ແລະ ການແລກປ່ຽນເງິນຕາ ຢູ່ ສປປ ລາວ ປະກອບດ້ວຍ 3 ມາດຕາ (ປັບປຸງ 3 ມາດຕາ)

3. ພາກທີ III ການຊຳລະກັບປະເທດ ແມ່ນພາກທີ່ປະກອບຂຶ້ນບົນພື້ນຖານການປັບປຸງເນື້ອໃນທີ່ຕິດພັນກັບມາດຕາ 10, 13, 14, 15, 16, 17, 21, 22, 23, 24, 25 ຂອງກົດໝາຍສະບັບປັດຈຸບັນ ແລະ ໄດ້ມີການຈັດແບ່ງໝວດອອກເປັນຕາມແຕ່ລະກິດຈະກໍາທາງເສດຖະກິດລະຫວ່າງປະເທດ ເພື່ອໃຫ້ເຂົ້າໃຈງ່າຍຂຶ້ນ ແລະ ມີຄວາມສະດວກຫຼາຍຂຶ້ນ ໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ. ໃນພາກນີ້ປະກອບມີ 6 ໝວດຄື:

– ໝວດທີ 1 ການຄ້າ ແລະ ບໍລິການ ກັບຕ່າງປະເທດ ປະກອບດ້ວຍ 2 ມາດຕາ (ໃໝ່ 2 ມາດຕາ)

– ໝວດທີ 2 ລາຍຮັບ ແລະ ເງິນຊ່ວຍເຫລືອລ້າ ລະຫວ່າງປະເທດ ປະກອບດ້ວຍ 4 ມາດຕາ (ປັບປຸງ 1 ມາດຕາ, ໃໝ່ 3 ມາດຕາ)

– ໝວດທີ 3 ການລົງທຶນໂດຍກົງລະຫວ່າງປະເທດ ປະກອບດ້ວຍ 3 ມາດຕາ (ປັບປຸງ 2 ມາດຕາ, ໃໝ່ 1ມາດຕາ)

– ໝວດທີ 4 ການລົງທຶນໃນຫຼັກຊັບ ປະກອບດ້ວຍ 4 ມາດຕາ (ໃໝ່ 4 ມາດຕາ)

– ໝວດທີ 5 ການກູ້ຢືມລະຫວ່າງປະເທດ ປະກອບດ້ວຍ 6 ມາດຕາ (ປັບປຸງ 2 ມາດຕາ, ໃໝ່ 4 ມາດຕາ)

– ໝວດທີ 6 ການຝາກເງິນລະຫວ່າງປະເທດ ແລະ ການນຳເງົນສົດເຂົ້າ-ອອກ ສປປລາວ ປະກອບດ້ວຍ 3 ມາດຕາ (ຮັກສາ 1 ມາດຕາ, ປັບປຸງ 1 ມາດຕາ, ໃໝ່ 1 ມາດຕາ)

4. ພາກທີ IV ລະບອບອັດຕາແລກປ່ຽນ, ການບໍລິການເງິນຕາຕ່າງປະເທດ, ຕະຫຼາດເງິນຕາຕ່າ ປະເທດລະຫວ່າງທະນາຄານ ແລະ ການນໍາເຂົ້າ-ສົ່ງອອກ ຄຳເປັນພາກທີ່ເພີ່ມເຂົ້າໃໝ່ ປະກອບດ້ວຍ 7 ມາດຕາ (ປັບປຸງ 1 ມາດຕາ, ໃໝ່ 6 ມາດຕາ)

5. ພາກທີ V ດຸນການຊໍາລະກັບຕ່າງປະເທດ ແລະ ຄັງສຳຮອງເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ປະກອບດ້ວຍ 3 ມາດຕາ (ປັບປຸງ 2 ມາດຕາ ແລະ ໃໝ່ 1 ມາດຕາ)

6. ພາກທີ VI ຂໍ້ຫ້າມ ປະກອບດ້ວຍ 3 ມາດຕາ (ປັບປຸງ 3 ມາດຕາ)

7. ພາກທີ VII ການຄຸ້ມຄອງ ແລະ ກວດກາ ວຽກງານເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ປະກອບມີ 2 ໝວດ ຄື:

– ໝວດທີ 1 ການຄຸ້ມຄອງວຽກງານເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ປະກອບດ້ວຍ 3ມາດຕາ (ປັບປຸງ 3 ມາດຕາ)

– ໝວດທີ 2 ການກວດກາວຽກງານເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ປະກອບດ້ວຍ 3 ມາດຕາ (ປັບປຸງ 3ມາດຕາ)

8. ພາກທີ VIII ນະໂຍບາຍຕໍ່ຜູ້ມີຜົນງານ ແລະ ມາດຕະການຕໍ່ຜູ້ລະເມີດ ປະກອບດ້ວຍ 8 ມາດຕາ (ຮັກສາ 4 ມາດຕາ, ປັບປຸງ 3 ມາດຕາ,ໃໝ່ 1 ມາດຕາ)

9. ພາກທີ IX ບົດບັນຍັດສຸດທ້າຍ ປະກອບດ້ວຍ 2 ມາດຕາ 2ມາດຕາ (ປັບປຸງ 1 ມາດຕາ ຄືມາດຕາສຸດທ້າຍ ທີ່ໄດ້ກຳນົດໃຫ້ກົດໝາຍສະບັບປັບປຸງນີ້ ມາປ່ຽນແທນສະບັບປັດຈຸບັນ)

ພາຍຫຼັງກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການຄຸ້ມຄອງເງິນຕາຕ່າງປະເທດ (ສະບັບປັບປຸງ) ໄດ້ຮັບການຮັບຮອງ ແລະ ປະກາດໃຊ້ ຄາດວ່າຈະມີຜົນດີ ດັ່ງນີ້:

          1. ການຄຸ້ມຄອງກະແສເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ເຂົ້າ-ອອກ ສປປ ລາວ ມີປະສິດທິພາບ ແລະ ໄດ້ຮັບປະສິດທິຜົນ ສູງຂຶ້ນ ເປັນຕົ້ນ ສາມາດຄຸ້ມຄອງລາຍຮັບຈາກການສົ່ງອອກ, ລາຍຮັບລະຫວ່າງປະເທດ, ລາຍຮັບຈາກການລົງທຶນຕ່າງປະເທດ ຜ່ານລະບົບທະນາຄານໄດ້ຫຼາຍຂຶ້ນ; ເຮັດໃຫ້ມີເງິນໂອນເຂົ້າຜ່ານລະບົບທະນາຄານໃນລະດັບສະເລ່ຍ 50% ຂຶ້ນໄປຂອງມູນຄ່າການສົ່ງອອກທັງໝົດ; ເປັນເງື່ອນໄຂອຳນວຍໃຫ້ທະນາຄານທຸລະກິດສາມາດເກັບຊື້ເງິນຕາຕ່າງປະເທດໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນ; ຊ່ວຍໃຫ້ເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ເຂົ້າສູ່ລະບົບທະນາຄານຫຼາຍຂຶ້ນ;

         2. ການຄຸ້ມຄອງການກູ້ຢືມຈາກຕ່າງປະເທດ ຂອງລັດຖະບານ, ສະຖາບັນການເງິນ ແລະ ເອກະຊົນອື່ນໆເປັນລະບົບຫຼາຍຂຶ້ນ; ຫຼຸດຜ່ອນແຮງກົດດັນຕໍ່ພັນທະໃນການຊຳລະໜີ້ສິນຕໍ່ຕ່າງປະເທດໃນອະນາຄົດ ເຮັດໃຫ້ປະເທດເຮົາມີເງື່ອນໄຂໃນການນໍາໃຊ້ແຫຼ່ງທຶນເງິນຕາຕ່າງປະເທດເຂົ້າໃນການພັດ ທະນາ ແລະ ສ້າງສາປະເທດຊາດ ໃນດ້ານອື່ນໆ ຫຼາຍຂຶ້ນ;

        3. ການນຳໃຊ້ເງິນຕາຕ່າງປະເທດແບບຊະຊາຍ, ການແລກປ່ຽນເງິນຕາ, ການເຄື່ອນໄຫວທຸລະກິດຕິດພັນກັບເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ທີ່ບໍ່ຖືກກົດໝາຍ ຈະຫຼຸດຜ່ອນລົງ ແລະ ມີກະແສເງິນຕາຕ່າງປະເທດຈໍລະຈອນເຂົ້າ ແລະ ໝູນວຽນໃນລະບົບທະນາຄານນັບມື້ນັບຫຼາຍຂຶ້ນ;

        4. ປະກອບສ່ວນສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ແກ່ຖານະການຊຳລະກັບຕ່າງປະເທດ, ເພີ່ມລະດັບຄັງສຳຮອງເງິນຕາຕ່າງປະເທດ; ສ້າງຄວາມເຊື່ອໝັ້ນຕໍ່ຄ່າເງິນກີບ, ຫຼຸດຜ່ອນຄວາມຕ້ອງການຖືຄອງ ແລະ ຊົມໃຊ້ເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ຂອງສັງຄົມ ໃຫ້ນັບມື້ນັບຢູ່ໃນລະດັບທີ່ໜ້ອຍລົງ; ຊ່ວຍຍົກສູງປະສິດທິຜົນຂອງການດໍາເນີນນະໂຍບາຍຂອງທະນາຄານແຫ່ງ ສປປລາວ ກໍຄືຮັບປະກັນໄດ້ສະຖຽນລະພາບເງິນຕາແຫ່ງຊາດໃຫ້ໝັ້ນທ່ຽງ ແລະ ຍືນຍົງ.