ຂປລ. ຄະນະຮັບຜິດຊອບສ້າງຕັ້ງ ປະມວນກົດໝາຍແພ່ງ ໄດ້ຊີ້ແຈງຕໍ່ບັນຫາ, ຄຳຄິດຄຳເຫັນ ແລະ ຂໍ້ສະເໜີຕ່າງໆ ຂອງບັນດາສະມາຊິກ ສະພາແຫ່ງຊາດ (ສສຊ) ທີ່ໄດ້ປະກອບ​ໃສ່ຮ່າງ ປະມວນກົດໝາຍແພ່ງ, ​ໂດຍເນັ້ນວ່າທຸກຄຳສະເໜີ ລ້ວນແລ້ວແຕ່ມີຄວາມສ້າງສັນ, ມີຄວາມຫລາກຫລາຍ ແລະ ​ໃຫ້​ຄວາມ​ກະຈ່າງ​ແຈ້ງ​ໃນແງ່ມຸມ ທີ່ສ່ອງແສງເຖິງຊີວິດ ຕົວຈິງຂອງສັງຄົມ, ທັງເປັນພື້ນ ຖານທີ່ດີທີ່ສຸດ ໃຫ້ແກ່ການສືບຕໍ່ຄົ້ນຄວ້າ,ພິຈາລະນາ ໝູນໃຊ້ເຂົ້າໃນການສືບຕໍ່ ປັບປຸງຮ່າງກົດໝາຍສະບັບດັ່ງກ່າວ ​ໃຫ້​ມີເນື້ອໃນຄົບຖ້ວນ, ຮັດກຸມ ແລະ ສົມບູນຂຶ້ນ.  ທ່ານ ເສີມສຸກ ສິມມະວົງ ຮອງລັດຖະມົນຕີ ກະຊວງຍຸຕິທຳ ຕາງໜ້າໃຫ້ຄະນະຮັບຜິດຊອບສ້າງຕັ້ງປະມວນກົດໝາຍແພ່ງ ​ໄດ້ສະແດງຄວາມຂອບໃຈ ຕໍ່ການຍ້ອງຍໍຊົມເຊີຍ ແລະ ການປະກອບ ຄຳເຫັນຂອງບັນດາ ສສຊ ທີ່ເປັນກຳລັງໃຈໃຫ້ ເພື່ອສືບຕໍ່ປັບປຸງເນື້ອໃນ ກົດໝາຍສະບັບນີ້ ​ໃຫ້​ຄົບ​ຖ້ວນສົມບູນ ເພື່ອຜົນປະໂຫຍດຂອງປະຊາຊົນ ແລະ ປະເທດຊາດ.ຮ່າງປະມວນກົດໝາຍແພ່ງ ແມ່ນຄວາມບາກບັ່ນ ​ແລະ ຄວາມພະຍາຍາມ ຂອງພວກເຮົາໝົດທຸກຄົນ ​ເຊິ່ງຂະບວນການສ້າງແມ່ນ ເລີ່ມມາແຕ່ປີ 2012 ໂດຍໃຊ້ເວລາທັງໝົດ 6 ປີ ຈຶ່ງສາມາດນຳເຂົ້າ ມາສະເໜີ ເພື່ອພິຈາລະນາຮັບຮອງ ຢູ່ກອງປະຊຸມສະພາແຫ່ງຊາດ ຊຸດທີ VIII ນີ້.ທ່ານ ເສີມສຸກ ສິມມະວົງ ກ່າວ​ວ່າ: ນັບຕັ້ງແຕ່ຕອນບ່າຍຂອງວັນທີ 5 ທັນວາ ຫາ ຕອນເຊົ້າຂອງວັນທີ 6 ທັນວາ ມີ ສສຊ 20 ກວ່າທ່ານ ໄດ້ປະກອບຄຳຄິດຄຳເຫັນ ໂດຍສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນ ສຸມໃສ່ບັນຫາການຫາຍສາບສູນ, ການໝັ້ນໝາຍ-ການສູ່ຂໍ, ການຮ່ວມປະເວນີ ກ່ອນເປັນຜົວ-ເມຍ,ການແຕ່ງດອງເປັນໂມຄະ, ການເສຍຊີວິດຂອງຜົວ-ເມຍ ຕາມທຳມະຊາດ, ການນຳໃຊ້ຊັບອັນດຽວ ໄປຄ້ຳ ປະກັນຫລາຍບ່ອນ ແລະ ຜົນສັກສິດ ຂອງການນຳໃຊ້ກົດໝາຍ. ໃນການຊີ້ແຈ້ງຕໍ່ກັບ ບັນຫາເຫລົ່ານີ້, ທ່ານ ຮອງລັດຖະມົນຕີ ໄດ້ອະທິບາຍ ແລະ ໃຫ້ຄວາມກະຈ່າງແຈ້ງຕໍ່ກັບບັນຫາ ທີ່ບັນດາ ສສຊ ສະເໜີ ໂດຍໄດ້ຍົກເຫດຜົນ, ນຳເອົາຜົນຂອງການຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ບັນດາ​ມາດຕາ ຈາກບັນດາກົດໝາຍ ແລະ ນິຕິກຳອື່ນໆ ທີ່ກ່ຽວຂ້ອງມາອະທິບາຍ ຕໍ່​ຂໍ້​ຂ້ອງ​ໃຈ​ຕ່າງໆ, ພ້ອມທັງຍິນດີຮັບເອົາ ທຸກຂໍ້ສະເໜີ ​ເພື່ອໄປສືບຕໍ່ສຶກສາຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ປັບປຸງບັນດາເນື້ອຂອງ​ ກົດໝາຍ​ສະ​ບັນ​ນີ້ ໃຫ້ມີ​ຄວາມສອດຄ່ອງ ກັບ​ສະພາບ​ຕົວຈິງ ​ແລະ ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ກັບ​ສາກົນ.  ຮ່າງປະມວນກົດໝາ​ຍແພ່ງ ແມ່ນການສັງລວມເອົາ ບັນດາບົດບັນຍັດ ທີ່ເປັນພື້ນຖານທີ່ກ່ຽວພັນເຖິງ ສາຍພົວພັນທາງແພ່ງ ທີ່ຢັ່ງຢາຍຢູ່ໃນບັນດາ ກົດໝາຍຕ່າງໆ 20 ກວ່າສະບັບຢ່າງເປັນລະບົບ ລວມທັງການສັງລວມ ​ແລະ ຖອດຖອນບົດຮຽນ ມາຈາກປະມວນກົດໝາຍແພ່ງ ຂອງບັນດາປະເທດເພື່ອນມິດ. ສະນັ້ນ, ເມື່ອສັງລວມມາຄືແນວນີ້​ແລ້ວ ຈຶ່ງມີຫລັກການ ໃນການປະຕິບັດວ່າ: ເມື່ອເອົາ ຫລາຍໆບັນຫາ ເຂົ້າມາຢູ່ໃນກົດໝາຍ ສະບັບດຽວແລ້ວ ຈຶ່ງຖືວ່າປະມວນກົດໝາຍແພ່ງ ເປັນກົດໝາຍພື້ນຖານໜຶ່ງ ເຊິ່ງໃນການປະຕິບັດຕົວຈິງແລ້ວ ຖ້າ​ຫາກມີກຳນົດຢູ່ ໃນປະມວນກົດໝາຍ​ແພ່ງ​ ແລ້ວ ກໍໃຫ້ປະຕິບັດ​ຕາມນີ້ ​ແລະ ​ໃນກໍລະນີ ບໍ່ໄດ້ກຳນົດ ແມ່ນໃຫ້ປະຕິບັດຕາມ ກົດໝາຍອື່ນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງນັ້ນ.