ຕອນເຊົ້າວັນທີ 15 ມີນາ 2023 ທີ່ຫ້ອງປະຊຸມຫ້ອງວ່າການແຂວງ (ຊັ້ນ 5) ທ່ານ ປອ. ໄຊສົມພອນ ພົມວິຫານ ກໍາມະການກົມການເມືອງສູນກາງພັກ, ປະທານສະພາແຫ່ງຊາດ ໂອລົມຕໍ່ພະນັກງານການນໍາ ແລະ ພະນັກງານຫຼັກແຫຼ່ງຂອງແຂວງ; ເຂົ້າຮ່ວມມີ ບັນດາສະຫາຍຄະນະປະຈໍາພັກແຂວງ, ກໍາມະການພັກແຂວງ, ຄະນະປະຈໍາສະພາປະຊາຊົນແຂວງ, ອົງການຈັດຕັ້ງມະຫາຊົນຂັ້ນແຂວງ, ເຈົ້າເມືອງ 7 ເມືອງ, ອົງການໄອຍະການປະຊາຊົນແຂວງ, ສານປະຊາຊົນແຂວງ, ກອງບັນຊາການທະຫານແຂວງ, ກອງບັນຊາການປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບແຂວງ, ຫົວໜ້າພະແນກການ, ຮອງປະທານຄະນະກໍາມະການສະພາປະຊາຊົນແຂວງ, ຮອງເລຂາເລຂາທິການສະພາປະຊາຊົນແຂວງ, ຫົວໜ່ວຍທຸລະກິດ ທັງພາກລັດ ແລະ ເອກະຊົນເຂົ້າຮ່ວມ.

ໂອກາດດຽວກັນນີ້ ທ່ານ ຄໍາຜອຍ ວັນນະສານ ກໍາມະການສູນກາງພັກ, ເລຂາຄະນະບໍລິຫານພັກແຂວງ, ເຈົ້າແຂວງຜົ້ງສາລີ ຂຶ້ນລາຍງານສະພາບໂດຍຫຍໍ້ ກ່ຽວກັບການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຂອງແຂວງ ຕິດພັນກັບການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດວາລະແຫ່ງຊາດ. ເຊິ່ງສະຫາຍກໍໄດ້ຍົກໃຫ້ເຫັນເຖິງ “ສະພາບການຈັດຕັ້ງປະບັດວຽກງານພົ້ນເດັ່ນຂອງແຂວງ ໃນປີ 2022 ທີ່ຜ່ານມາ ເປັນຕົ້ນ: ດ້ານການເມືອງແນວຄິດ: ໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ເຮັດວຽກງານການສຶກສາອົບຮົມການເມືອງ -​ ນໍາພາແນວຄິດຕໍ່ພະນັກງານ,​ ສະມາຊິກພັກ, ນັບຮົບ ແລະ ປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າເປັນກົກ; ວຽກງານການພັດທະນາເສດຖະກິດ ແລະ ການແກ້ໄຂຄວາມທຸກຍາກ: ໄດ້ສືບຕໍ່ສ້ອມແປງ ແລະ ຍົກລະດັບພື້ນຖານໂຄງລ່າງດ້ານເສດຖະຖິດ-ສັງຄົມ ຕິດພັນກັບການຈັດຕັັ້ງປະຕິບັດວາລະແຫ່ງຊາດວ່າດ້ວຍການແກ້ໄຂຄວາມຫຍຸ້ງຍາກທາງດ້ານເສດຖະກິດ-ການເງິນ; ສຸມໃສ່ແກ້ໄຂ 8 ບັນຫາ ໂດຍຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ 16 ວຽກໃຫຍ່, 6 ເປົ້າໝາຍ, 11 ວຽກຈຸດສຸມ, 4 ວຽກເນັ້ນໜັກ ແລະ 9 ແຜນງານ ແລະ 6 ທາງອອກ, ໃນປີ 2022 ເສດຖະກິດຂະຫຍາຍຕົວຢູ່ໃນລະດັບ 7,14% ເທົ່າກັບ 120,4% ຂອງແຜນການປີ (ແຜນການ 5,93%), ລວມຍອດຜະລິດຕະພັນພາຍໃນສະເລ່ຍໃສ່ຫົວຄົນໜຶ່ງ ບັນລຸ 15,85 ລ້ານກີບ ເທົ່າກັບ 1.193 ໂດລາສະຫາລັດ(ຕາມອັດຕາແລກປ່ຽນສະເລ່ຍປະຈໍາປີ), ຖ້າໄລ່ຕາມອັດຕາແລກປ່ຽນປັດຈຸບັນແມ່ນ 923 ໂດລາ; ວຽກງານວັດທະນະທໍາ–ສັງຄົມ: ໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ປັບປຸງຍົກລະດັບໂຄງລ່າງດ້ານວັດທະນະທໍາ-ສັງຄົມ ເປັນຕົ້ນແມ່ນໂຮງຮຽນ, ຫ້ອງຮຽນແບບປະຖົມປະຖານມາເປັນເຄິ່ງຖາວອນ ແລະ ຖາວອນເພີ່ມຂຶ້ນ; ການຍົກລະດັບໂຮງໝໍສຸກສາລາມາເປັນໂຮງໝໍນ້ອຍ, ການກໍ່ສ້າງລະບົບໂທລະໂຄ່ງຢູ່ບ້ານ; ພ້ອມກັນນັ້ນ ກໍໄດ້ຊີ້ນໍາຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຄາດໝາຍດ້ານການພັດທະນາແບບຢືນຍົງ ( SDGs ) ໃນຂົງເຂດວັດທະນະທໍາ-ສັງຄົມ ຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ”.

ຈາກນັ້ນ, ທ່ານ ປອ. ໄຊສົມພອນ ພົມວິຫານ ໂອ້ລົມຕໍ່ໂອລົມຕໍ່ພະນັກງານການນໍາ ແລະ ພະນັກງານຫຼັກແຫຼ່ງຂອງແຂວງ ມີບາງຕອນທ່ານໄດ້ກ່າວວ່າ: “ເພື່ອເປັນທິດທາງໃຫ້ແກ່ ຄະນະພັກ, ສະພາປະຊາຊົນແຂວງ, ອົງການປົກຄອງແຂວງຜົ້ງສາລີ ໃນການນໍາພາວຽກງານໃນຕໍ່ໜ້າ ໃຫ້ບັນລຸຜົນສໍາເລັດ, ຂ້າພະເຈົ້າ ມີບາງຄໍາເຫັນ ດັ່ງນີ້:

1. ການຈັດຕັ້ງຜັນຂະຫຍາຍ ມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ XI ຂອງອົງຄະນະພັກແຂວງຜົ້ງສາລີ, ແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຂອງແຂວງ ໃຫ້ບັນລຸຕາມຄາດໝາຍທີ່ວາງໄວ້, ບັນດາສະຫາຍຈະຕ້ອງໄດ້ເອົາໃຈ ໃສ່ວຽກງານຈໍານວນໜຶ່ງ ເຊັ່ນ:

– ເພີ່ມທະວີຄວາມສາມັກຄີ, ຄວາມເປັນເອກະພາບພາຍໃນ ຄະນະປະຈໍາພັກແຂວງ, ຄະນະບໍລິຫານງານພັກແຂວງ, ຄະນະພັກແຕ່ລະຂັ້ນ ບົນພື້ນຖານແນວທາງນະໂຍບາຍຂອງພັກ, ມະຕິ, ຄໍາສັ່ງ, ລະບຽບກົດໝາຍ ແລະ ລະບຽບການ, ກົນໄກວິທີການເຮັດວຽກທີ່ວາງອອກ.

– ເພີ່ມທະວີຄວາມຮັບຜິດຊອບການເມືອງ, ຄວາມຮັບຜິດຊອບທີ່ໄດ້ຮັບການມອບໝາຍໃຫ້ສູງສົ່ງ ແລະ ປັບປຸງແບບແຜນການຊີ້ນໍາ-ນໍາພາ, ແບບແຜນວິທີເຮັດວຽກ ໃຫ້ແທດຕົວຈິງ, ມີວິທະຍາສາດ.

– ກໍາແໜ້ນແນວທາງ, ມະຕິ, ຄໍາສັ່ງ ຂອງພັກ, ລະບຽບກົດໝາຍຂອງລັດ ແລະ ກໍາແໜ້ນພາລະບົດບາດສິດ ແລະ ໜ້າທີ່ ຂອງຄະນະພັກ, ອໍານາດການປົກຄອງແຕ່ລະຂັ້ນ ແລະ ການເຮັດແທ້ທໍາຈິງ ເພື່ອປະເທດຊາດ, ເພື່ອປະຊາຊົນ.

– ເພີ່ມທະວີຄວາມອົດທົນ, ຄວາມເສຍສະຫຼະເພື່ອສ່ວນລວມ; ຄວາມອົດທົນ ແລະ ຄວາມເປັນແບບຢ່າງ ຂອງພະນັກງານ, ສະມາຊິກພັກ ແລະ ນັກຮົບ ໃຫ້ແກ່ມະຫາຊົນ, ໃຫ້ແກ່ສັງຄົມ, ໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນ ແລະ ປະດິດສ້າງ, ນໍາພາປະຊາຊົນເຮັດຕົວຈິງໃຫ້ຫຼາຍ ເພື່ອປະຊາຊົນພົ້ນຈາກຄວາມທຸກຍາກ.

2. ແຂວງຜົ້ງສາລີ ເປັນແຂວງທີ່ຕັ້ງຢູ່ທາງພາກເໜືອສຸດຂອງປະເທດເຮົາ, ມີຊາຍແດນທາງທິດເໜືອຕິດກັບ ສປ. ຈີນ ມີຄວາມຍາວ 333 ກິໂລແມັດ, ທາງທິດຕາເວັນອອກຕິດກັບ ສສ. ຫວຽດນາມ ມີຄວາມຍາວ 347 ກິໂລແມັດ, ຊາຍແດນຂອງແຂວງ ແມ່ນ ຕິດກັບຕ່າງປະເທດເປັນສ່ວນໃຫຍ່ ຊຶ່ງເປັນເພື່ອນມິດຍຸດທະສາດຂອງປະເທດເຮົາ. ໃນໄລຍະຕໍ່ສູ້ກູ້ຊາດ ແຂວງຜົ້ງສາລີເປັນທີ່ຕັ້ງຍຸດທະສາດທາງການທະຫານ ຊຶ່ງແຕ່ລະຝ່າຍມີຄວາມຕ້ອງການເຂົ້າມາຄອບຄອງ. ສະນັ້ນ, ໃນໄລຍະປະຕິບັດສອງໜ້າທີ່ຍຸດທະສາດ ຄື ປົກປັກຮັກສາ ແລະ ສ້າງສາພັດທະນາປະເທດຊາດນີ້ ຈຶ່ງສະເໜີໃຫ້ຄະນະພັກ, ສະພາປະຊາຊົນແຂວງ, ອົງການປົກຄອງແຂວງ, ອົງການປົກຄອງທ້ອງຖິ່ນທຸກຂັ້ນ ຈົ່ງພ້ອມກັນຫັນທີ່ຕັ້ງຂອງແຂວງເຮົາ ຈາກທີ່ຕັ້ງຍຸດທະສາດດ້ານການທະຫານ ມາເປັນທີ່ຕັ້ງຍຸດທະສາດທາງດ້ານເສດຖະກິດ ດ້ວຍການເພີ່ມທະວີການພົວພັນຮ່ວມມືກັບ ບັນ ດາແຂວງຂອງ ສປ ຈີນ, ບັນດາແຂວງຂອງ ສສ ຫວຽດນາມ ໃນການສະໜອງຜົນຜະລິດດ້ານກະສິກໍາ ແລະ ດ້ານອື່ນໆ ໃຫ້ແກ່ຕະຫຼາດຂອງສອງປະເທດ ຊຶ່ງເປັນຕະຫຼາດທີ່ໃຫຍ່ ແລະ ກວ້າງຂວາງ, ຈະເຮັດໃຫ້ຜົນຜະລິດຂອງພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນ ມີຕະລາດຮອງຮັບ, ສາມາດສ້າງອາຊີບທີ່ໝັ້ນຄົງ, ມີລາຍຮັບ ແລະ ປັບປຸງຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນໃຫ້ດີຂຶ້ນຕື່ມ.
3. ຄະນະພັກ, ສະພາປະຊາຊົນແຂວງ, ອົງການປົກຄອງແຂວງ ຈະຕ້ອງໄດ້ເພີ່ມທະວິີການພົວພັນຮ່ວມມືກັບ ອົງການປົກຄອງຂອງບັນດາແຂວງສອງປະເທດ ທີ່ມີຊາຍແດນຕິດຈອດກັບແຂວງຜົ້ງສາລີ ເພື່ອຜູກແໜ້ນການຮ່ວມມື, ສ້າງຄວາມເຊື້ອໝັ້ນ, ຄວາມໄວ້ເນື້ອເຊື້ອໃຈ ຊຶ່ງກັນ ແລະ ກັນ ໃຫ້ຫຼາຍຂຶ້ນ ຊຶ່ງຈະເປັນບ່ອນອີງໃຫ້ແກ່ການຮ່ວມມືທາງດ້ານເສດຖະກິດ ຂອງພາກລັດ ແລະ ພາກເອກະຊົນຂອງສອງຝ່າຍ, ໝາຍຄວາມວ່າ ພວກເຮົາຈະຕ້ອງເພີ່ມທະວີການຮ່ວມມືທາງດ້ານເສດຖະກິດ ໃຫ້ສົມຄູ່ກັບການຮ່ວມມືດ້ານການເມືອງ ເພື່ອເລັ່ງພັດທະນາເສດຖະກິດ, ຍາດແຍ່ງເອົາທຶນຮອນ, ເຕັກນິກວິຊາການ ໂດຍສະເພາະ ດ້ານຜະລິດກະສິກໍາ, ການປູກ, ການລ້ຽງ, ແນວພັນ ແລະ ເຕັກນິກວິຊາການທີ່ດີ ມາພັດທະນາດ້ານກະສິກໍາຂອງເຮົາ ໃຫ້ມີປະສິດທິພາບ.
4. ແຂວງຜົ້ງສາລີ ເປັນແຂວງທີ່ມີຫຼາຍຊົນເຜົ່າ (15 ຊົນເຜົ່າ) ທີ່ມີວັດທະນະທໍາ, ຮີດຄອງປະເພນີອັນຈົບ ງາມ ແລະເປັນເອກະລັກຂອງຕົນ, ມີພູມປັນຍາໃນການດໍາລົງຊີວິດ ແລະທໍາມາຫາກິນທີ່ດີເດັ່ນຂອງຕົນ, ຖ້າພວກເຮົາມີຄວາມສາມັກປອງດອງເປັນອັນໜຶ່ງອັນດຽວ ຈະເປັນກໍາລັງແຮງໃນການສ້າງສາພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງ ຄົມ ໃຫ້ຈະເລີນຮຸ້ງເຮືອງ, ພ້ອມກັນສ້າງເສດຖະກິດໃຫ້ຮັ່ງມີ. ສະນັ້ນ,​ ຄະນະພັກ, ສະພາປະຊາຊົນແຂວງ ແລະ ອົງການປົກຄອງແຂວງຜົ້ງສາລີ ຈະຕ້ອງໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ສຶກສາອົບຮົມ ໃຫ້ປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າ ມີຄວາມສາມັກຄີປອງດອງ, ມີນໍ້າໃຈຮັກຊາດ ແລະ ມີນໍ້າໃຈເສຍສະຫລະ ເພື່ອຜົນປະໂຫຍດສ່ວນລວມ, ດຸໝັ່ນຂະຍັນພຽນ, ສ້າງສະຕິເຄົາລົບກົດໝາຍ, ການປະຕິບັດພັນທະຂອງປະຊາຊົນ ຕາມກົດໝາຍກໍານົດ. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ກໍສ້າງເງື່ອນໄຂໃຫ້ອົງການແນວລາວສ້າງຊາດ, ອົງການຈັດຕັ້ງມະຫາຊົນ ໄດ້ເຄື່ອນໄຫວປະຕິບັດໜ້າທີ່ວຽກງານຂອງຕົນຕາມກົດໝາຍກໍານົດ ຢ່າງມີປະສິດທິພາບ. ເພື່ອສຶກສາອົບຮົມບັນດາຊັ້ນຄົນໃຫ້ມີຄວາມສາມັກຄີປອງດອງເປັນປຶກແຜນ, ຕື່ນຕົວ ແລະ ເປັນເຈົ້າການເຂົ້າຮ່ວມພາລະກິດປົກປັກຮັກສາ ແລະ ສ້າງສາພັດທະນາປະເທດຊາດ.

5. ໃນສະພາບທີ່ພວກເຮົາເປີດກວ້າງ ການພົວພັນຮ່ວມມືກັບຕ່າງປະເທດ ຢ່າງກວ້າງຂວາງນີ້, ວຽກງານທີ່ຈະຕ້ອງໄດ້ເພີ່ມທະວີຄວາມເອົາໃຈໃສ່ ແມ່ນ ວຽກງານປ້ອງກັນຊາດ-ປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບ. ສະນັ້ນ, ຄະນະພັກ, ອົງການປົກຄອງແຂວງ ຈະຕ້ອງໄດ້ເພີ່ມທະວີການນໍາພາ, ສຶກສາອົບຮົມບົ່ມເພາະສອງກໍາລັງ ຢ່າງໃກ້ຊິດ, ເຖິີງຖອງ; ຝຶກຜົນຫຼໍ່ຫຼອມໃຫ້ເປັນກໍາລັງທີ່ຈົງຮັກພັກດີ, ຮັບໃຊ້ປະຊາຊົນ, ຮັບໃຊ້ປະເທດຊາດ ດ້ວຍຄວາມບໍລິສຸດຜ່ອງໃສ, ມີຄວາມຮັບຜິດຊອບສູງຕໍ່ໜ້າທີ່ວຽກງານ; ການເຄື່ອນໄຫວປະຕິບັດໜ້າທີ່ວຽກງານ ຕ້ອງຢູ່ບົນຈິດໃຈຮັບໃຊ້ ປະເທດຊາດ ແລະ ປະຊາຊົນ. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ກໍຕ້ອງເອົາໃຈໃສ່ຈັດຕັ້ງຜັນຂະຫຍາຍ ແນວທາງປ້ອງກັນຊາດ-ປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບ ທົ່ວປວງຊົນຮອບດ້ານ ຢ່າງທົ່ວເຖິງ ແລະ ເລິກເຊິ່ງ; ສ້າງ ແລະ ປັບປຸງຕາໜ່າງປ້ອງກັນຊາດ-ປ້ອງກັນຄວາມສະ ຫງົບ ຢູ່ທ້ອງຖິ່ນຮາກຖານ ໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ, ໜັກແໜ້ນ; ສະກັດກັ້ນອາດສະຍາກໍາຕ່າງໆຢ່າງທັນການ, ເດັດຂາດ ແລະ ເຂັ້ມງວດ; ເອົາໃຈໃສ່ການຄຸ້ມຄອງຄົນຕ່າງປະເທດ ໃຫ້ເຂັ້ມງວດຕາມກົດໝາຍ.

6. ແຂວງຜົ້ງສາລີ ເປັນແຂວງທີ່ມີເນື້ອທີີ່ທັງໝົດ 16.270 ກິໂລຕາແມັດ ຖືວ່າເປັນແຂວງທີ່ມີຂອບເຂດເນື້ອທີ່ດິນກວ້າງຂວາງພໍສົມຄວນ ຖ້າທຽບກັບແຂວງອື່ນ; ເປັນດິນທີ່ມີອຸດົມສົມບູນ, ມີແມ່ນໍ້າລໍາເຊຫຼາຍສາຍ ທີ່ເປັນປັດໄຈໃນການຜະລິດກະສິກໍາ, ດິນຟ້າອາກາດກໍເອື້ອອໍານວຍໃຫ້ແກ່ການປູກຝັງ ແລະ ລ້ຽງສັດ, ປະຊາຊົນມີມູນເຊື້ອໃນການອອກແຮງງານ. ເຖິງວ່າເນື້ອທີ່ດິນດັ່ງກ່າວ ເປັນພູສູງຊັນກວມເອົາ 99% ກໍຕາມ ແຕ່ເມື່ອເບິ່ງຂໍ້ມູນດ້ານການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຂອງແຂວງ ເຫັນວ່າ ແຂວງຜົ້ງສາລີ ມີຜົນຜະລິດດ້ານກະສິກໍາຫຼາຍຊະນິດ ທີ່ເປັນສິນຄ້າສົ່ງອອກໄປ ສປ ຈີນ, ສສ ຫວຽດນາມ ຈຶ່ງຖືວ່າ ແຂວງຜົ້ງສາລີ ມີທ່າແຮງຫຼາຍດ້ານໃນການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຂອງຕົນ. ສະນັ້ນ, ຈຶ່ງສະເໜີໃຫ້ຄະນະພັກ, ສະພາປະຊາຊົນແຂວງ, ອົງການປົກຄອງແຂວງ ເພີ່ມທະວີການນໍາພາ-ຊີ້ນໍາອົງການປົກຄອງທ້ອງ ຖິ່ນແຕ່ລະຂັ້ນ ກໍຄື ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນ ໃຫ້ມີຄວາມເຂັ້ມງວດ ໃນການປົກປັກຮັກສາປ່າໄມ້ປົກຄຸມ, ສະກັດກັ້ນການຕັດໄມ້ທໍາລາຍປ່າ ຊຶ່ງຈະສົ່ງຜົນກະທົບເຮັດໃຫ້ແມ່ນໍ້າ, ຫ້ວຍຮ່ອງ ເກີດການບົກແຫ່ງ, ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ຄວາມສົມດຸນຂອງລະບົບນິເວດ ແລະ ກະທົບຕໍ່ການຜະລິດ, ການດໍາລົງຊີວິດຂອງປະຊາຊົນ. ຕາມຂໍ້ມູນແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຂອງແຂວງ ໄດ້ຍົກໃຫ້ເຫັນປ່າປົກຄຸມຂອງແຂວງເຮົາ ກວມເອົາ 65% ຂອງເນື້ອ ທີ່ທັງໝົດ ຖືວ່າເປັນການປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມທີ່ດີຫຼາຍ ແລະ ໃຫ້ສືບຕໍ່ຂະຫຍາຍປ່າປົກຄຸມໃຫ້ເພີ່ມຂຶ້ນ ຊຶ່ງຈະສ້າງເງື່ອນໄຂໃຫ້ເກີດຄວາມຊຸ່ມຊື່ນຂອງເນື້ອທີ່ດິນ ແລະ ຊີວະນາໆພັນຈະເລີນເຕີບໂຕດີ ຈຶ່ງສະເໜີໃຫ້ສືບຕໍ່ວຽກງານດັ່ງກ່າວ.

7. ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຂອງແຂວງ ໃນປີຜ່ານມາ ເຖິງວ່າ ພວກເຮົາໄດ້ປະສົບກັບອຸປະສັກ, ຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍດ້ານ ກໍຕາມ ແຕ່ແຂວງຜົ້ງສາລີກໍສາມາດບຸກບືນ, ສູ້ຊົນ ເຮັດໃຫ້ເສດຖະກິດຂອງແຂວງ ຂະຫຍາຍຕົວໃນລະດັບ 7,14%, ສາມາດປະຕິບັດໄດ້ເກີນແຜນ(ຕາມແຜນການ ແມ່ນ 5,93%). ໃນນີ້, ມີຫຼາຍຄາດໝາຍສາມາດປະຕິບັດໄດ້ເກີນແຜນ ໂດຍສະເພາະ ການຜະລິດກະສິກໍາເປັນສິນຄ້າຂອງພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນ ເຊັ່ນ ການປຸກເຂົ້າ, ອ້ອຍ, ຢາງພາລາ, ຊາ, ໝາກເດືອຍ, ພືດລະດຸແລ້ງ, ເຄື່ອງປ່າຂອງດົງ ຊຶ່ງເປັນສິນຄ້າສົ່ງອອກໄປ ສປ ຈີນ, ສສ ຫວຽດນາມ ເຮັດໃຫ້ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນມີລາຍຮັບ. ສະນັ້ນ, ຈຶ່ງສະເໜີໃຫ້ ຄະນະພັກ, ສະພາປະຊາຊົນແຂວງ, ອົງການປົກຄອງແຂວງ, ອົງການປົກຄອງທ້ອງຖິ່ນທຸກຂັ້ນ ຕິດຕາມ,​ ຊຸກຍູ້ ຂະແໜງການທີ່ກ່ຽວຂ້ອງຂອງແຂວງ ຄົ້ນຄວ້າວາງແຜນ ແລະ ຈັດແບ່ງເຂດການຜະລິດກະສິກໍາໃຫ້ເໝາະສົມ, ຄົ້ນຄວ້າກໍານົດທ່າແຮງບົ່ມຊ້ອນທາງດ້ານການຜະລິດກະສິກໍາຂອງແຂວງ ເພື່ອສຸມທຶນຮອນເຕັກນິກວິຊາການ ເຂົ້າໃສ່ການຜະລິດເປັນສິນຄ້າຂອງປະຊາຊົນ ເພື່ອສ້າງອາຊີບ ແລະ ລາຍຮັບອັນໝັ້ນຄົງໃຫ້ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນ; ສົ່ງເສີມການຜະລິດກະສິກໍາເປັນກຸ່ມ, ເປັນຟາມ, ສະຫະກອນແບບໃໝ່ ເພື່ອຂະຫຍາຍຖານການຜະລິດໃຫ້ກວ້າງໃຫຍ່ ແລະ ມີຜົນຜະລິດຈໍານວນຫຼາຍ, ມີທ່າແຮງໃນການເຂົ້າເຖິງແຫຼ່ງທຶນ ແລະ ການເຂົ້າເຖິງຕະຫຼາດທີ່ມີປະສິດທິພາບ. ພິເສດ ຕາມຂໍ້ມູນແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຂອງແຂວງ, ແຂວງຜົ້ງສາລີ ບໍ່ມີຂໍ້ມູນການປູກມັນຕົ້ນ ຖືວ່າດີຫຼາຍ, ເນື່ອງຈາກວ່າ ການປູກພືດດັ່ງກ່າວ ເຖິງວ່າມີຜົນຕອບແທນໄວ, ແຕ່ມີຜົນເສຍຕໍ່ຄຸນນະພາບຂອງດິນ ຈຶ່ງສະເໜີໃຫ້ບັນດາສະຫາຍ ເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ບັນຫາດັ່ງກ່າວ.

8. ແຂວງຜົ້ງສາລີ ເປັນແຂວງທີ່ມີຊາຍແດນຕິດກັບສອງປະເທດ ທີ່ເປັນເພື່ອນມິດຍຸດທະສາດ, ມີລະບອບການເມືອງຄ້າຍຄືກັນ, ມີການຮ່ວມມືທາງດ້ານການເມືອງທີ່ໜັກແໜ້ນ, ມີຄວາມເຂົ້າອົກເຂົ້າໃຈກັນ ຈຶ່ງເປັນທ່າແຮງໃນການໄປມາຫາສູ່ ຊຶ່ງກັນ ແລະ ກັນ. ອີກດ້ານໜຶ່ງ, ແຂວງຜົ້ງສາລີ ກໍມີ ສະຖານທີ່ທ່ອງທ່ຽວທາງດ້ານທໍາມະຊາດ, ວັດທະນະທໍາ ຈຶ່ງມີນັກທ່ອງທ່ຽວພາຍໃນ ແລະ ຕ່າງປະ ເທດຕ້ອງການມາທ່ອງທ່ຽວ. ສະນັ້ນ, ຄະນະພັກ, ສະພາປະຊາຊົນແຂວງ, ອົງການປົກຄອງແຂວງ ຈະຕ້ອງໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ນໍາພາຊີ້ນໍາ ໃນການປົກປັກຮັກສາ, ພັດທະນາແຫຼ່ງທ່ອງທ່ຽວໃຫ້ຍືນຍົງ ແລະ ພັດທະນາຄຸນຄ່າຂອງແຫຼ່ງທ່ອງທ່ຽວ ໃຫ້ຄົງຢູ່ຍາວນານກັບປະເທດລາວເຮົາຕະລອດໄປ. ທ່າແຮງອີກດ້ານໜຶ່ງ ແມ່ນ ສົ່ງເສີມການຜະລິດເປັນສິນຄ້າຂອງປະຊາ ຊົນ ຕິດພັນກັບການທ່ອງທ່ຽວດັ່ງກ່າວ, ບັນດາສະຫາຍຈະຕ້ອງໄດ້ຊຸກຍູ້ສົ່ງເສີມການຜະລິດກະສິກໍາ ເປັນຕົ້ນ ການລ້ຽງສັດ, ການປູກຕົ້ນໄມ້ກິນໝາກ, ການປູກຜັນປອດສານພິດ ຂອງຫົວໜ່ວຍວິສາຫະກິດຂະໜາດນ້ອຍ ແລະ ຂະໜາດກາງ, ຂອງຄອບຄົວ ເພື່ອສະໜອງຜະລິດຕະພັນກະສິກໍາ ໃຫ້ແກ່ການບໍລິການທ່ອງທ່ຽວຢ່າງເປັນລະບົບ, ກົມກຽວ. ການປຸງແຕ່ງຜະລິດຕະພັນກະສິກໍາ ເພື່ອເປັນຂອງຕ້ອນ,​ ຂອງຝາກ ສໍາລັບນັກທ່ອງທ່ຽວ ກໍເປັນທ່າແຮງໜຶ່ງ ທັງເປັນການສ້າງລາຍຮັບ ແລະ ການດຶງດູດນັກທ່ອງທ່ຽວ ໃຫ້ກັບມາທ່ອງທ່ຽວແຂວງຂອງເຮົາໃນຕໍ່ໜ້າ.

9. ການພັດທະນາຊັບພະຍາກອນມະນຸດ ເປັນວຽກງານທີ່ມີຄວາມສໍາຄັນ ແລະ ຕັດສິນຜົນສໍາເລັດຂອງວຽກງານຂະແໜງການຕ່າງໆ, ຖ້າແຂວງເຮົາມີບຸກຄະລາກອນທີ່ມີຄວາມຮູ້, ຄວາມສາມາດ ກໍຈະເຮັດໃຫ້ ການສ້າງສາພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມມີປະສິດທິຜົນສູງ. ຕາມຂໍ້ມູນແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຂອງແຂວງເຮົາ ກໍຍັງມີບາງດ້ານທີ່ຈະຕ້ອງໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ ໂດຍສະເພາະ ອັດຕາການເຂົ້າຮຽນ, ອັດຕາການປະລະການຮຽນ. ສະນັ້ນ, ຄະນະພັກ, ສະພາປະຊາຊົນແຂວງ, ອົງການປົກຄອງແຂວງ ຈະຕ້ອງໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ ລົງເລິກຕິດຕາມ, ຊຸກຍູ້ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດບັນດາຕົວຊີ້ວັດຕ່າງໆ ໄດ້ບັນລຸຕາມຄາດໝາຍນັບມື້ເພີ່ມຂຶ້ນ; ການພັດທະນາການສຶກສາຂອງຂະແໜງວິຊາສະເພາະດ້ານຕ່າງໆ ໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການຂອງການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ, ສາມາດສ້າງວຽກເຮັດງານທໍາໃຫ້ແກ່ລູກຫຼານ ທີ່ຮຽນຈົບວິຊາສະເພາະຂະແໜງຕ່າງໆ ໃຫ້ມີວຽກເຮັດງານທໍາ, ແກ້ໄຂການໄປອອກແຮງານຢູ່ຕົວເມືອງໃຫຍ່ ຫຼື ຢູ່ປະເທດໃກ້ຄຽງ.

10. ວຽກງານການກໍ່ສ້າງຮາກຖານການເມືອງ: ໃນສະພາບແວດລ້ອມຂອງພາກພື້ນ ແລະ ສາກົນທີ່ຜັນແປໄປຢ່າງສະຫຼັບຊັບຊ້ອນ ບວກກັບສະພາບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກທາງດ້ານເສດຖະກິດ-ການເງິນ ໄດ້ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າ. ຕໍ່ໜ້າສະພາບການດັ່ງກ່າວນັ້ນ ການກໍ່ສ້າງຮາກຖານການເມືອງ ແມ່ນ ມີຄວາມສໍາຄັນຫຼາຍ, ຖ້າເຮົາປະຮາກຖານຍາມໃດ ຮາກຖານຂອງພວກເຮົາກໍຈະຖືກແຊກແຊງ ເພື່ອແບ່ງແຍກ, ປັ່ນປວນ, ມ້າງເພທໍາລາຍ. ສະນັ້ນ, ຄະນະພັກ, ສະພາປະຊາຊົນແຂວງ, ອົງການປົກຄອງແຂວງ ຈະຕ້ອງໄດ້ເພີ່ມທະວີຄວາມເອົາໃຈໃສ່ ວຽກງານການກໍ່ສ້າງຮາກຖານການເມືອງ, ລົງໃກ້ຊິດ ຕິດແທດພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນ, ຮັບຟັງຄໍາສະເໜີ, ຄວາມຂັດຂ້ອງໝອງໃຈຂອງປະຊາຊົນ ຢ່າງເປັນປົກກະຕິ; ສ້າງເງື່ອນໄຂໃຫ້ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນໄດ້ປະກອບຄວາມຄິດຄວາມເຫັນຕໍ່ ການຄຸ້ມຄອງລັດ-ຄຸ້ມຄອງເສດຖະກິດ-ສັງ ຄົມ ເພື່ອເປັນຂໍ້ມູນໃນການປັບປຸງແກ້ໄຂ; ຖືເອົາປະຊາຊົນເປັນກົກ ແລະ ຮູ້ເຮັດເພື່ອຜົນປະໂຫຍດຂອງປະຊາຊົນ ຈຶ່ງຈະໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜູນຈາກປະຊາຊົນ ແລະ ເຮັດໃຫ້ການປະກອບສ່ວນຂອງປະຊາ ຊົນເຂົ້າໃນຂະບວນການວຽກງານຕ່າງໆ ມີຄວາມຟົດຟື້ນ.

11. ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ວາລະແຫ່ງຊາດວ່າດ້ວຍການແກ້ໄຂຄວາມຫຍຸ້ງຍາກທາງດ້ານເສດຖະກິດ-ການເງິນ ເປັນວຽກງານທີ່ມີຄວາມສໍາຄັນ ຈຶ່ງສະເໜີໃຫ້ບັນດາສະຫາຍ ຄະນະພັກ, ສະພາປະຊາຊົນແຂວງ, ອົງ ການປົກຄອງແຂວງ ເພີ່ມທະວີການນໍາພາ-ຊີ້ນໍາຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ແລະ ຖືເອົາວາລະແຫ່ງຊາດ ເປັນພາລະກິດທົ່ວປວງຊົນ ຊຶ່ງສະມາຊິກພັກ, ພະນັກງານ-ລັດຖະກອນ ກໍຄື ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າ ຈະຕ້ອງໄດ້ຮ່ວມແຮງຮ່ວມໃຈກັນຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ.

– ເອົາໃຈໃສ່ຕິດຕາມ,​ ເກັບກໍາຂໍ້ມູນຖານລາຍຮັບທີ່ມີໃຫ້ຄົບຖ້ວນ; ຕິດຕາມ, ຊຸກຍູ້ ການສ້າງຖານລາຍຮັບ ໃໝ່ໃຫ້ມີຄວາມໝັ່ນຄົງ ແລະ ມີຈໍານວນເພີ່ມຂຶ້ນ ເພື່ອເປັນກໍາລັງແຮງໃຫ້ແກ່ການເກັບລາຍຮັບເຂົ້າງົບປະມານຂອງແຂວງ; ຕິດຕາມ, ຊຸກຍູ້ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດບັນດານະໂຍບາຍສົ່ງເສີມ ວິສາຫະກິດຂະໜາດນ້ອຍ ແລະ ກາງ ໃຫ້ເປັນຮູບປະທໍາ ເພື່ອສ້າງເງື່ອນໄຂອໍານວຍຄວາມສະດວກ ໃຫ້ແກ່ວິສາຫະກິດດັ່ງກ່າວຂະຫຍາຍຕົວ; ຊຸກຍູ້, ສົ່ງເສີມທຸລະກິດດ້ານການຄ້າ ແລະ ການລົງທຶນ ເພື່ອຍູ້ແຮງການຜະລິດ ຕາມທິດສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ແກ່ ການຜະລິດພາຍໃນ, ເພີ່ມການສົ່ງອອກໃຫ້ຫຼາຍຂຶ້ນ; ຄົ້ນຄວ້າກໍານົດຜະລິດຕະພັນທີ່ເປັນທ່າແຮງຂອງແຂວງ ແລະ ກໍານົດເຂດທີ່ຈະຜະລິດຢ່າງລະອຽດ ລວມທັງການສຸມທຶນຮອນ, ເຕັກນິກວິຊາການ ເພື່ອບັນລຸຜົນສໍາເລັດ.

– ເອົາໃຈໃສ່ຄຸ້ມຄອງການເກັບລາຍຮັບງົບປະມານບໍ່ໃຫ້ຮົ່ວໄຫຼ ດ້ວຍການນໍາໃຊ້ເຄື່ອງມືທີ່ທັນສະໄໝ, ມີການຕິດຕາມ, ກວດກາຢ່າງເຂັ້ມງວດ; ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດມາດຕະການ ໃຫ້ວິສາຫະກິດທຸກປະເພດ ຫັນມາຖືບັນຊີຢ່າງຖືກຕ້ອງ ເພື່ອກ້າວໄປສູ່ການກວດສອບທີ່ໂປ່ງໃສ; ປະຕິບັດມາດຕະການຢ່າງເຂັ້ມງວດ ຕໍ່ພະ ນັກງານລັດ ແລະ ຜູ້ປະກອບການ ທີ່ເຮັດຜິດກົດໝາຍ ແລະ ລະບຽບວິໄນແຜນການ-ການເງິນ.

– ເອົາໃຈໃສ່ການຄຸ້ມຄອງລາຍຈ່າຍໃຫ້ປະຢັດ, ເຂັ້ມງວດວິໄນລາຍຈ່າຍງົບປະມານ,​ ປະຢັດລາຍຈ່າຍບໍລິຫານ ແລະ ການລົງທຶນຂອງລັດ; ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໂຄງການລົງທຶນຂອງລັດ  ໃຫ້ຮັບປະກັນການປະຕິບັດ ລາຄາຫົວໜ່ວຍການກໍ່ສ້າງຢ່າງເຂັ້ມງວດ, ບໍ່ໃຫ້ລັດເສຍຜົນປະໂຫຍດ;  ຄະນະພັກແຕ່ລະຂັ້ນ ຕ້ອງເປັນແບບ ຢ່າງໃນການປະຢັດ ແລະຕ້ານການຟຸມເຟືອຍ ໂດຍສະເພາະ ການຈັດຊື້-ຈັດຈ້າງທີ່ມີມູນຄ່າສູງເກີນຄວາມເປັນຈິງ ແລະ ບໍ່ຖືກຕາມລະບຽບການເງິນ; ສຶກສາອົບຮົມໃຫ້ທົ່ວສັງຄົມ ມີສະຕິປະຢັດມັດທະຍັດ ແລະ ອື່ນໆ.

12. ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດວາລະແຫ່ງຊາດ ວ່າດ້ວຍການແກ້ໄຂບັນຫາຢາເສບຕິດບັນຫາຢາເສບຕິດ ເປັນໄພອັນຕະລາຍຕໍ່ສັງຄົມ, ເປັນສາເຫດຂອງການເກີດອາດສະຍາກໍາປະເພດຕ່າງໆ. ສະນັ້ນ, ທຸກພາກ ສ່ວນ ໃນສັງຄົມ ຈະຕອ້ງໄດ້ພ້ອມກັນເຂົ້າຮ່ວມໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດວາລະແຫ່ງຊາດ, ບໍ່ປະໃຫ້ແຕ່ສອງກໍາລັງເປັນຜູ້ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດວາລະແຫ່ງຊາດ ວ່າດ້ວຍການແກ້ໄຂບັນຫາຢາເສບຕິດ; ຖືເອົາການແກ້ໄຂບັນ ຫາຢາເສບຕິດ ຕິດພັນກັບວຽກງານພັດທະນາຊົນນະບົດ ແລະ ແກ້ໄຂຄວາມ ທຸກຍາກການສົ່ງເສີມການຜະລິດ, ສ້າງວຽກເຮັດງານທໍາ, ການສ້າງລາຍໄດ້ແກ່ປະຊາຊົນ, ປັບປຸງຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງປະຊາຊົນໃຫ້ນັບມື້ດີຂຶ້ນ. ເມື່ອໃດສັງຄົມມີຄວາມເຂັ້ມແຂງ, ມີຊີວິດການເປັນຢູ່ທີ່ດີແລ້ວ ກໍຈະເຮັດໃຫ້ການຕ້ານກັບບັນຫາຢາເສບຕິດ ມີຄວາມເຂັ້ມແຂງ. ການຕັດສິນລົງໂທດຜູ້ກະທໍາຜິດກ່ຽວກັບຢາເສບຕິດ ຕ້ອງເຂັ້ມງວດຕາມກົດໝາຍ ເພື່ອສຶກສາອົບຮົມສັງຄົມ ໃຫ້ຫ່າງໄກຈາກບັນຫາຢາເສບຕິດ; ຂອງກາງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບຄະດີຢາເສບຕິດ ຕ້ອງໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ຊອກຄົ້ນຫາໃຫ້ໄດ້ຢ່າງຄົບຖ້ວນ, ເກັບກໍາບັນທຶກຢ່າງລະອຽດ, ຄຸ້ມຄອງຮັກ ສາຢ່າງເຂັ້ມງວດຕາມກົດໝາຍກໍານົດ ເພື່ອມອບເຂົ້າເປັນຊັບສິນຂອງລັດ. ການບໍາບັດຜູ້ຕິດຢາເສບຕິດ ໃຫ້ເນັ່ນໃສ່ການປິ່ນປົວ, ຟື້ນຟູສຸຂະພາບ ເພື່ອໃຫ້ຜູ້ຕິດຢາ ມີສຸຂະພາບແຂງແຮງ, ກັບຄືນສູ່ສັງຄົມ ແລະ ສາມາດ ທໍາມາຫາກິນໄດ້ຢ່າງເປັນປົກກະຕິ”.

ພາບ-ຂ່າວ: ນາງ ສຸກສົມພອນ ແກ້ວແສງພະຈັນ